De ene avond is de andere niet. Afgelopen vrijdag speelde ik een goede pot tegen Barry. Wij hebben ondertussen al menig robbertje op redhot pawn tegen elkaar uitgevochten. Dan is het altijd weer verbazingwekkend dat we na een aantal zetten toch weer een nieuw puzzeltje op het bord weten te krijgen.
Dit maal mocht ik er met mijn dame zwaar inkomen op de koningsvleugel en kon ik een pionnetje mee pikken. Andersom werd het wel wat link. Mijn dame had weinig vluchtvelden meer en een penning op mijn eigen koning lag op de loer. In deze stelling kwamen we al vroeg remise overeen.
Maar zoals gememoreerd is de ene avond de andere niet, en een paar dagen later verlies ik kansloos voor de bond van Sander Koning.
En eerlijk gezegd verloor ik niet alleen van Sander maar ook van mijzelf. Te veel afgeleid, een pen die het niet doet en meer met andere dingen bezig dan met schaken schat ik de stelling totaal verkeerd in.
Ik laat Sander met zijn dame slaan op b7. De theorie is dat slaan met de dame op b7 slecht is ook al lijkt het goed. Deze partij bleek de uitzondering op de regel …
Barry had de partij van vrijdag heel wat beter verteerd. Speelde hij vroeger nog wel eens te snel en hier en daar wat minder secuur, tegenwoordig is hij voor de bond een zekerheidje en weet hij knap de tegenstander zijn wil op te leggen. Mijn indruk was dat Co Buysman, die vorig jaar in een meer dan spannende pot mij wist te verslaan, nergens een kans van Barry heeft gekregen.
Emil wordt node gemist voor de bond. Vrijdag had hij echter een mooie uitdaging tegen Ronald. Ik dacht altijd dat een dame tegen een loper en toren gewonnen was of minimaal remise. In onderstaande stelling dacht Emil daar duidelijk anders over! Waarna Ronald alsnog het onderspit moest delven.
Ronald speelt de laatste tijd sterk. Maar ook voor de bond ging het dit keer mis.
Tegen onze oud leraar Gerard Groot moest hij helaas de koning na een lange strijd neerleggen.
Schuin tegenover Ronald zat Wouter Druijf. Een van de leden van Caissa die je moeiteloos voor kunt stellen als een lid van Attaqueer. Wouter speelde tegen Arien.
Vrijdag had Arien het nog lastig gehad tegen Hans Jasperse. Een remise was daar voor hem het maximaal haalbare.
Voor de bond deed Arien het aanmerkelijk beter. Net als bij De Groene Zes zette Arien maximale pressing. En ook dit keer bezweek de tegenstander onder de voorwaartse druk. Secuur het spelletje uit spelend zorgde Arien voor het tweede punt voor Attaqueer.
Kees had vrijdag gewonnen van Louis. Deze verliespartij was voor Louis reden om zijn plaats in het bondsteam dit keer af te staan aan Kees.
Maar voor de bond kwam Kees er minder mooi vanaf. Frans Knagten reeg onze Kees aan de zegenpaal.
Dit betekende dat Jos verlies of winst voor Attaqueer in handen had. De voortekenen waren gunstig. Op vrijdag verpulverde hij Carlo. Een zoete wraak voor de nederlaag toen Carlo voor Degoschalm van Jos wist te winnen.
Tegen Caissa leverde Jos een goede pot af. Hij had het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt door zichzelf op het eerste bord te zetten. De laatste remise voor de bond dateerde al van 5 januari dit jaar. Voor de laatste winstpartij moeten we zelfs terug naar 7 oktober 2016.
Het was dan ook jammer dat Jos, met een pion meer, er in moest berusten dat zijn tegenstander naar eeuwig schaak toe kon werken. Eigenlijk kreeg Jos hiermee onvoldoende loon naar werken.
Resultaat was wel dat het moeilijk, zo niet onmogelijk, gaat worden om nog kampioen te worden. Voordeel is wel dat we dan ook volgend jaar in de gezelligste klasse uitkomen, de derde divisie van de onderbond NHSB !
Gerard Beerepoot