Vijf oktober 2012. Het eerste speelde nog in de tweede klasse. Nota bene met mijn broer Martin op bord 7 en met Barry de Vries op bord 8. Het eerste van Attaqueer nam het op tegen De Groene Zes en Kees Smits pakte op het eerste bord Peter van Waert, rating 1917, helemaal in. Barry scoorde die avond een verdienstelijke remise! Het mocht niet baten want we verloren evenzogoed met zes tegen twee. Jaja, we speelden in die tijd nog met achttallen!
Het jaar daarvoor waren we kampioen geworden in de derde klasse B. Overigens nadat we ook toen in de eerste ronde met vijfenhalf tegen tweeenhalf van Aris de Heer hadden verloren. In die tijd ontstond de mythe dat wij het de eerste ronde voor de bond meestal al voor de rest van het seizoen vergooiden. Niets is dus minder waar. Vijf oktober 2012 was de laatste keer dat wij in de openingsronde voor de bond als verliezer uit de ring stapten. Alle keren daarna stapten we er als overwinnaar uit! Zo ook de uitgestelde seizoensouverture tegen Revanche dit jaar. Deze wedstrijd, die eerst voor 13 oktober op de kalender stond, werd deze vrijdagavond ingehaald.
De meeste van onze punten kwamen vrij gemakkelijk binnen. Barry had met Robin Sneeuw een op papier zware tegenstander met een rating van 1753. Maar op het moment dat Barry het complex maakte door, terwijl zijn eigen dame aangevallen stond, met zijn paard de dame van Robin aan te vallen verdwenen de kansen voor Robin als Sneeuw voor de zon en pakte Barry hem in met pekel en zout.
De tegenstander van Arien maakte het nog mooier. Met nog twee pionnen en een koning ging Wil Mosman er eens goed voor zitten. Dit alles met een blik in de ogen van “kom maar op”, de kop ondersteund tussen twee knoesten van handen en uitstralend of er nog niet veel aan de hand was. Het enige probleem wat Arien op dat moment nog had was of hij nou mat zou geven met paard, loper, toren of dame en of hij een van zijn vele overgebleven pionnen zou laten promoveren.
Ook Louis wist zijn partij gemakkelijk in evenwicht te houden en de remise te maken.
Ikzelf had een zeer rustige partij die uiteindelijk gemakkelijk gewonnen ging.
Jos, degene die eigenlijk altijd wel goed is voor een halfje, verslikte zich dit keer en was eigenlijk de enige die niet deelde in de feestvreugde.
Maar de meeste credits waren deze ronde voor Emil In mijn ogen een zeer knappe overwinning tegen een op papier sterke tegenstander. Jan Kelder, met een rating van 1721, is een regionale topper. Samen met Rob van Gageldonk, 1813 en vandaag bij Attaqueer afwezig, en Robin Sneeuw een van de drie dragende spelers bij Revanche.
Het is dan knap dat Emil een eindspel van dame, toren, koning en twee pionnen tegen dame, toren, koning en drie pionnen tot winst weet te brengen. Helemaal als je weet dat Emil eigenlijk niet meer hoefde omdat we als team al gewonnen stonden en dat hij nog maar enkele minuten op de klok had tegen Jan ruim veertig minuten. Een knap staaltje schaak!
Komende donderdag staat al weer de volgende uitdaging voor de bond op de agenda. Een uitwedstrijd tegen de Groene Zes – Schaaklust 2. Zoals het er nu naar uit ziet gaan we hier met Arien, Albert, Emil, Barry, Louis en mijn persoontje op aan. Zoals ik dit stukje begon, 12 oktober 2012 verloren we van de Groene Zes. Donderdag is het tijd voor revanche!
Groet, Gerard Beerepoot