Met nog slechts 4 ronden te gaan zijn de kaarten nog steeds niet helemaal geschud. Sommige posities lijken stevig ingenomen maar dat is slechts schijn; zowel de winnaar van de Kampioensbeker als die van de Rode Lantaarn staat nog immer niet vast. Dat is in het verleden wel eens anders geweest; toen stond de winnaar (á lá AJAX) al een aantal weken voor het einde van de competitie vast. Misschien verklaart dit de nog steeds behoorlijk grote opkomst van de Wognummer schakers. Iedereen heeft nog kansen!
Dankzij het voorjaarsweer komt menigeen inmiddels weer per fiets naar het clubhuis. Zodoende kunnen ook wij schakers weer eens refereren aan het gezegde “een gezonde geest in een gezond lichaam”.
Vorige week speelde het eerste team nog een bondswedstrijd tegen KTV (Kan Tegen Verlies) uit Enkhuizen. Nou die club deed z’n naam geen eer aan want Attaqueer verloor met 4,5 tegen 3,5. Dat had anders kunnen verlopen als Lucas wat beter bij de les was geweest. Toen hij dacht dat zijn tegenstander (met zo’n 40 jaar schaakervaring) een blunder beging zei Lucas: “Tja meneer, U moet ook niet zo snel zetten, nu kunt U wel opgeven” en hij griste een loper van het bord. “Ach,” riposteerde de man, “ik kan altijd eerst dit nog doen” en toen pas bleek het Lucas te zijn die zwaar in de penarie zat. Wat volgde was een binnensmondse vloek, nog een paar wanhoopszetten en tenslotte de overgave.
Deze week was één van de toppers de confrontatie tussen vader en zoon Edeling. We kunnen daar kort over zijn; want dat was de partij ook. Jeroen mepte Pa dusdanig van het bord dat het wel (negatieve) gevolgen voor zijn zakgeld MOET hebben, zo verwachten wij. Arnold ging daar de rest van de avond, letterlijk en figuurlijk, vreselijk onder gebukt. Soms liep hij zo krom dat het leek alsof hij aan het schaatsen was. En dat terwijl de ijsbaan naast ons schaakhonk allang weer het uiterlijk van een weiland heeft…….
Tenslotte: het is mij al een paar keer gevraagd; hoe is het om tegen Kees Kuip te schaken?
Beste lezers, dat is gigantisch. Er zijn gewoon geen woorden voor. Vandaar dit plaatje van Kees “de Denker” Kuip om U een vleugje van dat fantastische gevoel mee te geven.
Tom van Baar.