Het was weer een enerverende week. Voor sommige spelers vanwege de zware partij die op de clubavond werd gespeeld; voor anderen betrof het de naweeën van de afgelopen periode. Nee, niet meer vanwege het, in middels landelijk bekende “boerenkool met worst toernooi” dat op 28 februari werd verspeeld. Dit met 50 deelnemers wederom zeer goed bezette toernooi is tenslotte al weer 3 weken historie. Wat vliegt de tijd.
Nee, dan de vorige week. Toen werd na een zinderende finale RENE BOOTS de eerste BEKERKAMPIOEN van Attaqueer. Rene offerde twee pionnen (Tom vond overigens dat hij ze op knappe wijze gewonnen had) en ontwikkelde een onweerlegbaar aanvalsplan. Dat Rene op deze avond zijn “seizoenpiek” wist te bereiken pakte dubbel goed uit want hij bracht Tom hiermee zijn eerste nederlaag van dit seizoen toe.
Voor zover bekend is Rene nog niet thuis door de wethouder sportzaken opgezocht; noch zijn er bloemstukken namens B&W bezorgd. Dat zal wel aan de verkiezingsdrukte liggen. Rene het komt vast nog wel.
Afgelopen dinsdag speelde ons eerste team een bondswedstrijd tegen CAÏSSA te Hoorn. Dankzij een nipte overwinning behielden we nog theoretische kansen op de promotie. Daarnaast doet ons tweede achttal het nog een klasse beter. Met nog twee ronden te spelen gaat dit team fier aan kop. Zal het dit jaar dan eindelijk lukken?
In de interne competitie gaat het er ongekend spannend aan toe. Het is lang geleden dat de strijd om de eerste plaatsen zo spannend was. Cees Fris en Arnold Edeling werden het slachtoffer van de dadendrang van Lucas en Tom. De laatste twee zullen in hun onderlinge treffen binnenkort moeten vaststellen wie de beste papieren heeft voor het clubkampioenschap. Kees Smits wist door een ontzaglijk mooie combinatie op zijn beurt Rene te foppen en hield daardoor aansluiting bij de top. Ivo Andreas wist Wim Velthorst op een onnatuurlijk vroeg tijdstip met een nul op zak naar huis te verjagen. Wetenschappelijk onderzoek zal nog moeten uitwijzen of de hoge pinda-consumptie van Wim (hij eet ze al bij de koffie) hier debet aan is.
Hans Jasperse had lange tijd uitzicht op een goede uitslag tegen Gerard Beerepoot. Helaas gaan mooie uitzichten tegenwoordig maar al vaak verloren en zo ook dit keer. Gerard schwindelde naar de overwinning. Kees Kuip is een vredelievend type. In straalgewonnen positie bood hij Jos Vlaar een halfje aan. Jos wilde een opponent met zoveel goedgeefsheid niet beledigen en nam het met een grijns aan om daarna Kees op de juiste winstweg te wijzen. Sander Romein tenslotte metselde Martin Beerepoot nog vaster op de laatste plek vast, door een klinkende overwinning. Als dat maar geen burenruzies oplevert aan de Kerkstraat.
Uiteraard haakt ook Attaqueer graag in op de oproep in een der vorige Walhalla’s om niet alleen tekst maar ook andere illustraties in te brengen. Een horde papparazzi staat klaar om alle schaakgebeurtenissen vast te leggen en dorpelijke bekendheid te geven via dit medium. Als eerste proeve ziet U hierbij echter een minder sensationeel beeld. Het betrouwbare gezicht van de man (van de cijfers) achter de schermen: Niels Bot. Niels is al enige tijd onze wedstrijdleider en hij vervult die taak met verve. Reden om hem eens in het zonnetje te zetten.