Jarenlang kwam hij niet meer voor in de top drie van de eindrangschikking. Menigeen had het eeuwige schaaktalent reeds afgeschreven. Andere interesses heette het, of , zoals de zwartkijkers het noemde “geen karakter”. Maar hoe snoert hij deze criticasters de mond! Een ronde voor het einde laat Lucas krijnsen zich kronen tot de nieuwe kampioen van Attaqueer!
En dat in een jaar dat vooraf vele kanshebbers kende. Op de eerste plaats was daar de top drie van vorig jaar. De clubkampioen van vorig jaar Arnold met zijn attractieve, aanvallende spel. Pio, die via uitmuntend positiewerk zelden tot nooit verliest. Cees Fris, de man die eigenlijk al sinds de oprichting van de vereniging mee speelt om de hoogste eer.
Naast die top drie waren er vele outsiders te noemen. Kees Smits, al eens tweede in het seizoen 95/96, Ron Appelman, de gebroeders Bot, etc.
Bovenop dit potentieel aan kampioenen werd de kompetitie dit jaar nog eens extra spannend door de terugkeer van een aantal oud toppers. Wat te denken van veelvuldig clubkampioen Tom van Baar. Of onze kersverse bekerwinnaar Rene Boots. Of de nummer drie van het seizoen 94/95 Okke Greven.
Dit alles overziend kan alleen maar geconcludeerd worden dat Lucas met zijn kampioenschap een prestatie van formaat heeft neergezet.
Met nog een ronde te gaan is er nog steeds een spannende strijd gaande om de achtste plek. Deze plaats geeft namelijk recht op een plek in het eerste van Attaqueer. Daar Cees Fris geen bondswedstrijden meer speelt gaat het hier tussen Gerard Beerepoot, Albert Bobeldijk en de revelatie van dit seizoen Jeroen Edeling. Gezien de spectaculaire groei van Jeroen, en de enorme schaakpotentie die deze jongen uitstraalt, zou een plek bij de eerste tien al een schitterende afsluiting van een briljant seizoen zijn, maar een plek in het eerste team is natuurlijk het streven van iedere sportman. Jeroen zal er dan ook alles aan doen om zijn huidige plek veilig te stellen.
Rond de zeventiende plek neemt de spanning ook toe. Zoals het er nu naar uitziet kan het zelfs gebeuren dat de man die het tweede naar zeldzame hoogte bracht volgend jaar de promotie naar de derde klasse niet rechtstreeks kan afdwingen. Ik neem echter aan dat Arien de laatste avond van het seizoen een en ander nog wel “even” recht zal zetten.
Ook de hekkesluiter van dit seizoen is bekend. Martin is zijn eindsprint een week te laat begonnen. Winst tegen achtereenvolgens Harry Bakker en Gerard Verbeek kunnnen niet voorkomen dat het gat met Piet te groot is om in een week te dichten. Het getoonde spel is echter dusdanig goed dat volgend jaar een plek aan de onderkant van de middenmoot een zekerheid lijkt.
Vrijdag de laatste competitie ronde waarna op 29 mei het seizoen zal worden afgerond met het traditionele snelschaaktoernooi. Daar de volgende keer meer over.
Gerard Beerepoot